‘De kok heeft een worstje’

Il cuoco ha una salsiccia.
Jaja: De kok heeft een worstje.
Een van de Italiaanse zinnen die ik onlangs heb geleerd.
Super praktisch!

Ok.
Gelukkig nog wat meer dan dat 😉
Ik ben vijf maanden geleden namelijk begonnen om Italiaans te leren.
Via de app Duolingo.
Eigenlijk wilde ik al jaaaaren Italiaans leren.
Het klinkt zó fantastisch!
Maar… wat moet je er mee?
Alleen in Italië spraken ze Italiaans!

Dus dacht ik: ‘Laat ik dan voor Spaans gaan’.
De derde taal van de wereld (ruim 460 miljoen mensen spreken Spaans!).
Ik kocht een Spaans voor dummies boek.
Luisterde Spaanse muziek.
Deed audiolessen in de auto.
Maar de motivatie zakte al snel weer weg.

Ik vind Spaans wel tof.
Maar dat Italiaans.
Dat bleef ik zó ontzettend veel mooier vinden.
De manier waarop de Italiaanse taal danst.
Alleen al dit woord: Frigorifero.
Met een g als in het engelse ‘go’.
Klinkt toch zoveel toffer dan ‘koelkast’ 😉

Een aantal maanden geleden dacht ik er weer aan.
Mijn vriend begon namelijk Spaans te leren.
Voor een lange reis in Zuid-Amerika.
En toen dacht ik: zal ik dan meedoen?
En direct een stem in mijn hoofd: Nee-hee! Italiaans!

Dus toen ben ik maar gewoon begonnen.
Geen plan.
Geen direct doel.
Gewoon eens naar mijn gevoel geluisterd.
In plaats van te doen ‘wat verstandig is’.
En inmiddels houd ik het dus al vijf maanden vol!
#trots

Elke ochtend een paar lesjes.
Soms maar vijf minuten.
Soms een half uur – waardoor ik weer ontzettend moet haasten.
Maar het kost me nauwelijks moeite.
Omdat ik het super leuk vind.
Én ik heb inmiddels een extra motivatie.
Ik ga volgende week naar la bellissima Roma!

Op het (hopelijk verwarmde) terras in Rome:
Buongiorno signore.
Un vino bianco secco per me.
E un vino rosso per il mio amico per favore.
Grazie mille. 

Nu maar hopen dat ze alleen een knikje geven.
Want als ze terug praten begrijp ik er natuurlijk nog geen ‘cavolo’ van 😉

Tik-Tak-momentje:
De wijze les van vandaag?
Als je iets écht leuk vind.
Moet je het gewoon doen.
Ook al lijkt het misschien onzinnig.
Het komt vast nog eens van pas.
En anders krijg je er in ieder geval energie van!

De foto? Tijdens een tour door Toscane kwamen we uit bij een heerlijk terrasje in San Gimignano, nét binnen de stadspoorten en nét voor de toeristische drukte. Fantastische pasta en natuurlijk vino bianco secco per me!