Ken je dat moment?
Je loopt op de stoep.
Een beetje in gedachten verzonken.
Je kijkt op.
Ah daar loopt iemand.
Laat ik een beetje naar rechts lopen.
Oei maar ik was al afgedreven naar links.
Dus die persoon liep al wat opzij.
Precies mijn kant.
Toch maar uitwijken naar de andere kant dan.
Maar hij doet dat ook.
Dat wordt een botsing!
Toch snel weer de andere kant op.
Besluiten we allebei tegelijk.
En voilá.
We zijn verwikkeld in een dans op de stoep.
The sidewalk dance! 🙂
Hier moet ik dus altijd om gniffelen.
Het gebeurt me vrij vaak.
Of misschien zoek ik het inmiddels wel op 😉
Is het jou wel eens overkomen?
Of gebeurt het je nadat je dit hebt gelezen?
Maak dan eens een kleine buiging naar de ander.
Om hem of haar te bedanken voor de dans.
Ik weet zeker dat de ander ook een glimlach krijgt 🙂
Ik deel gewoon stiekem nog een quote.
Je vindt ‘m onderaan deze blog.
Omdat ik ‘m zo grappig vind.
En het past goed bij mijn goede voornemen!
Het is natuurlijk mega irritant als je onderuit gaat.
Genant.
Misschien zelfs pijnlijk.
Maar weet dit.
Hij is er altijd voor je als je valt.
De grond.
Daar kan je vast een beetje om lachen.
Als je in de kreukels op de grond ligt 😉
